To Comic N’ Play είναι το πιο φιλικό στον καλλιτέχνη φεστιβάλ κόμικ που έχω πάει/συμμετάσχει ποτέ. Αυτό δεν το λέω μόνο εγώ. Το λέει η ιστορία του. Και την περιγράφει ακόμη καλύτερα η Ελένη Θεοδωρίδου στο σχετικό της άρθρο στην εφημερίδα “Μακεδόνια”, Comic N’ Play: Πώς μία φοιτητική έκθεση του ΑΠΘ έγινε η μακροβιότερη διοργάνωση κόμικς στην Ελλάδα Ξεκίνησε σαν το όνειρο μίας παρέας φοιτητών που αγαπούσαν τα κόμικς και σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για την ελληνική κοινότητα
Το δεύτερο καλύτερο πράγμα του συγκεκριμένου φεστιβάλ είναι η music play list του! Στο επόμενο, θα έχω κανάτα με σφηνάκια για όλους δίπλα στα έργα μου.
Πράγματα που έμαθα στη Θεσσαλονική, πίσω από τον πάγκο, για τη δουλειά μου. Αρέσει ιδιαίτερα σε γραφίστες, εικονογράφους και τουρίστες από την Ευρώπη. Το βιβλίο το ξεφυλλίζουν αποκλειστικά ηλικίες από σαράντα χρονών και πάνω. Δεν έχει σημασία ποιά σκίτσα επιλέγω να εκτυπώσω σε περιορισμένα αντίτυπα/prints. Το κοινό έχει εντελώς δικά του κι έξω απο τη δική μου λογική – ή έξω από κάθε λογική- κριτήρια με τα οποία τα επιλέγει και τους ευχαριστώ γι αυτό. Υπήρξε μεγάλη ζήτηση για αυτοκόλλητα που δεν φτιάχνω. Και όλοι έδειχναν ενδιαφέρον για τα σκίτσα που σχεδίαζα πάνω στο χαρτί του μέτρου με το οποίο ήταν καλυμένος ο πάγκος μου.
Τάπερ με κρύα μακαρόνια καρμπονάρα – τα απομεινάρια μιας προηγούμενης ημέρας- αποδείχθηκαν σωτήρια κι ευεργετικά. Τάπερ με κολατσιό, σκούφος και γάντια αποδείχθηκαν σωτήρια κι ευεργετικά γενικότερα. Ευχαριστώ το Γιώργο και τη Λητώ που καθημερινά με προμήθευαν με τα απαραίτητα, το Νέστορα και τέλος τη Ναυσικά (μου δάνεισε το ψαλίδι της) για την υποστήριξη τους σε κάθε επίπεδο καθ’ όλο το τριήμερο. Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Νίκο Δαλαμπύρα, την ομάδα του και τους εθελοντές του φεστιβάλ.
Τις πόλεις -και τις εκθέσεις κόμικ- τις κάνουν οι άνθρωποι. Εις το επανιδείν!
#ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ 